Cransoun(-à-fueio-de-tenchuriero)
Ionopsidium glastifolium
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Cranson à feuilles de pastel.
Descripcioun :Lou cransoun-à-fueio-de-tenchuriero es uno grando erbo que pòu faire fin qu'à 1,5 m. Se rescontro dins li palun e li sagnas pas trop liuen de la mar (aigo-sau). Se recounèis à si fueio entiero qu'embrasson la cambo emé douas auriheto. Li siliculo an un estile courtet e caupon de grano emé d'espineto. Pèr d'ùni la planto sarié naturalisado, mai èi couneigudo en Prouvènço desempièi l'an pebre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero, pamens estènt un caulet, dèu èstre manjadis. Coume es apara lou miés èi de lou regarda.
Port : Erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ionopsidium
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado :
Vo
Mai à avoust
Liò : Palun
- Sagnas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Ionopsidium glastifolium (L.) M.Koch, 2012
(= Cochlearia glastifolia L., 1753 )
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )